Ayrilik

Bu gun bir yalnizliga dustum yine. Basimi ellerimin Arasina aldim, sessizce aglamaya basladim. Onumde Yariya gelmis bir konyak sisesi ?beni ic? diye Fisildiyordu, ?beni ic.? Sonra yalvarmaya basladi; ?Ne Olur dedi ne olur haydi ic beni.? Bir bardak Doldurdum, tepeme diktim. Sise rahatladi, sustu. Hani Ellerimiz birbirine degince nasil oluyorduk? Iste oyle Oldum. Hani bakislarimiz bulustugu zaman, bir baska Turlu atmasi vardi yureklerimizin. Onu hatirladim. Sonra bir tren hareket etti. Sabahti. Karsi Karsiyaydik. Konusuyorduk. Ben sevmek diyordum Durmadan. gozlerim gozlerine soruyordu: ?seviyor Musun?? diye. Hep evet diyordu gozlerin, ellerin, Dudaklarin hep evet diyordu. Oysaki bir cok hayir Diyen insanlar vardi cevremizde. ornegin: bir cocuk Hayir, diyordu, bir kadin, bir adam ve bir baskasi, Bir baskasi hayir diyordu. Hayir?lar arasinda ezilmeye Mahkumdu evet?lerimiz. Tren ilerliyordu. Gozlerin Gozlerime soruyordu ne olacak diye. Sigara ustune Sigara yakiyordum kadeh kadeh icki iciyordum, fakat Bilmiyordum ben de ne olacagini. Bizi surukleyen bir Akintiydi. Durduramazdik onu, hukmedemezdik ona. Bir Anafora rastlayip yok oluncaya kadar akip gidecektik Iste. Peki anafor neredeydi? Uzak miydi? Belki cok Yakindi kim bilir. Biz onu goremeyecektik. O Gozlerimizi kor ettikten sonra saracakti bizi buz gibi Kollariyla. Tren ilerliyordu. Pencereden deniz Gorunuyordu. Denize aksam gunesi vurmustu. Renk renk Kayiklar gorduk kiyilarda. Denize tas atan cocuklar Gorduk. Uzakta bir balikci aglarini topluyordu. Ve Tren ilerliyordu. Kadere yaklasiyorduk. Bir Alacakaranlik basti zamani. Gozlerim gozlerindeydi. Ellerini tuttum, titredin. Aci Aci bir duduk ottu. Bir Seyler koptu icimizden. Sonra tren durdu, indik, Yollarimiz ayri ayriydi. Simdi, o gun verdigin Yalnizligi yasiyorum